Најголем впечаток од вчерашните протести на сороспиите, канвасџиите и сдсмовците, или севкупно предавниците, ми оставија навредите што беа упатени кон луѓето што од цела Македонија, вклучителн и од Скопје, дојдоа со масовност да си го одбранат Парламентот.
Навредите беа со следните сентенци: “Излапајте ги сендвичите и сиктер дома“. Потоа “Имаше ли кашкавал во сендвичите“. Потоа “Товарете се во автобуси и одете си од кај сте дошле“. Капак на се беа сороспијските портали на Героски и Кабранов кои “констатираа“ дека платениците на Грујо што дошле за еден сендвич до Скопје си заминале, а Скопје го оставиле на Скопјани. Односно на нив?!?!?!
Помеѓу тие што секој ден го реметат редот и мирот на граѓаните, да се разбереме, нема ниту еден скопјанец. Тешка, море неизлечива болест е кога сељак ќе се покондури. Кога, како сите овие наркомани, педери, лезбејки, пропали уметници и неуспели новинари ќе преминат из опанак у ципелу.
Тоа се луѓето што кога уште не биле во Скопје се подмочуеле само на буквата “С“ кога ќе била изговорена, каму ли некој Скопје да каже. Тоа се луѓе што се палат на српски језик и на српска нареџења од типот “Ајмо сада пиштаљке“ или на “звиждите јаче“.
Во повеќе наврати сум констатирал дека во Градскиот зид во Скопје не живее ниту еден скопјанец. Тој зид треба да се вика зид на дошљаците, зид на покундурените идиоти од типот на Владе Милчин кој дошол во Скопје од Горна Џумаја, откако предходно еволуирал од Прилеп кон Бугарија.
Па ај да видиме кои се тие “скопјани“ што толку станале граѓани па ги навредуваа луѓето дојдени од помалите места, од провинција, приградски населби, села…
Еве ги:
1. За Милчин веќе пишав.
2. Сашо и неговиот брат Ванчо Орданоски се дојдени од Прилеп.
3. Бранко Героски од околијата на Гостивар.
4. Ацо Кабранов од кавадаречките села.
5. За Борјан веќе си знаете. Фамилијата на татко му Мето кодошот дошла од Брајчино.
6. Зоран Заев е црпнат од Моноспитско блато.
7. Петрит Сарачини 1/2 е од преспанските села, другата половина од косовските вукојебини.
8. Ленче Николовска дојдена е од Долно Чичево.
9. Перо Гошев од Пирава.
10. Тито Петковски од Псача.
11. Хари Костов од Пишица.
12. Катица од Смоквица.
13. Ленче Ристовска од планинарење со пријател.
14. Фатиме Фетаи од Боговиње.
15. Петар Арсовски од Мокрени.
16. Да потсетам и на покондурени сопственици на соросписки порталчиња од кривопаланчки и кратовски села.
17. Јани Макрадули од битолските села.
18. Љубомир Фрчкоски од Галичник.
19. Стојан Андов од Кавадрци.
20. Атанас Костовски е од Пехчево.
21. Кире Наумов од Пепелиште.
22. Горги Спасов од Пепелиште.
23. Оливера Трајковска од Банево Трло. Дури не е од Куманово!!! (их па и Куманов голем град).
24. Атанас Вангелов е од Богданци.
Вистинските стари скопјани, како јас на пример, се луѓе со широко срце и добра душа. Низ годините никогаш не ги навредиле нашите сонародници од помалите места, од соседните земји (Пустец на пример) или од дијаспората. Сите ние сме едно – МАКЕДОНЦИ. Дури и овие продадени души се МАКЕДОНЦИ.
Скопје е град на сите. Само ретардиран сељак од типот на Героски или оној Кабранов што дува на полноќ може да смета дека од кога он добил лична карта во Скопје, од тогаш натаму он е граѓанинот а сите други сељачаана.
Скопје е град и на старите скопјани, и на оние што подоцна се доселиле и на оние што по различни пригоди доаѓаат во него.
Идиот во Скопје многу лесно ќе познаеш. Тоа се оние типови како Сашо Орданоски или Борјан Јовановски на пример, кои го собуле опинокот и облекле чевел, ама опинокот никогаш не излегол од нив.