Експериментот „Универзум 25“ е еден од најстрашните експерименти во историјата на науката, кој преку однесувањето на колонија глувци е обид на научниците да ги објаснат човечките општества.
Идејата за „Универзумот 25“ дошла од американскиот научник Џон Калхун, кој создал „идеален свет“ во кој стотици глувци ќе живеат и ќе се размножуваат.
Поконкретно, Калхун го изградил таканаречениот „Рај на глувците“, специјално дизајниран простор каде глодарите имале изобилство храна и вода, како и голем простор за живеење.
На почетокот поставил четири пара глувци кои за кратко време почнале да се размножуваат, што резултирало со рапидно растење на нивната популација.
Сепак, по 315 дена нивната репродукција почнала значително да се намалува. Кога бројот на глодари достигнала 600, меѓу нив се формирало хиерархија и тогаш се појавиле таканаречените „бедници“.
Поголемите глодари почнале да ја напаѓаат групата, со што многу мажјаци почнале да „колабираат“ психолошки.
Како резултат на тоа, женките станале агресивни кон своите младенчиња.
Како што одминувало времето, женките покажувале сè поагресивно однесување, елементи на изолација и недостаток на репродуктивно расположение.
Имало низок наталитет, а во исто време и зголемување на смртноста кај помладите глодари.
Потоа, се појавила нова класа на машки глодари,таканаречените „убави глувци“.
Тие одбивале да се парат со женките или да се „борат“ за својот простор.
Сè што им било важно се храната и спиењето. Во еден момент „убавите мажјаци“ и „изолираните жени“ го сочинуваа мнозинството од населението.
Според Калхун, фазата на смртта се состоела од две фази: „првата смрт“ и „втората смрт“.
Првото се карактеризирало со губење на целта во животот надвор од самото постоење – без желба за парење, одгледување млади или воспоставување улога во општеството.
Како што одминувало времето, малолетничката смртност достигнала 100%, а репродукцијата достигнала нула.
Кај загрозените глувци била забележана хомосексуалност, а во исто време се зголемил канибализмот и покрај тоа што имало многу храна.
Две години по почетокот на експериментот се родило последното бебе од колонијата. До 1973 година, тој го убил последниот глушец во Универзумот 25.
Џон Калхун го повторил истиот експеримент уште 25 пати, и секој пат резултатот бил ист.
Научната работа на Калхун е искористена како модел за толкување на општествениот колапс, а неговото истражување служи како фокусна точка за проучување на урбаната социологија.
Во моментов сме сведоци на директни паралели во денешното општество.. слаби, феминизирани мажи со малку до никакви вештини и без инстинкти за заштита, и премногу возбудени и агресивни жени без мајчински инстинкти.