ЗОШТО ДЕНЕС НЕМАМЕ МАКЕДОНСКИ ХЕРОИ ?
МАКЕДОНСКИОТ НАРОД МНОГУ ВЕКОВИ НЕМАЛ СВОЈА ДРЖАВА, НО СЕКОГАШ ИМАЛ СВОИ ХЕРОИ ПОЕДИНЦИ. ВО РАМКИТЕ НА ИЗМИНАТИТЕ ТРИ ДЕЦЕНИИ НИЕ JA ИЗГУБИВМЕ МАКЕДОНСКАТА ДРЖАВА, СЕГА ГО ГУБИМЕ МАКЕДОНСКОТО ИМЕ, ИДЕНТИТЕТ, МАКЕДОНСКАТА ИСТОРИЈА И ЈАЗИК. ПРИТОА ГИ ГУБИМЕ ДОБРОВОЛНО. УШТЕ ПОЛОШО Е ДЕКА ВО СПОРЕДБА СО ГИБЕЛТА НА САМОИЛОВАТА ДРЖАВА И НА ОСМАНЛИСКОТО ОСВОЈУВАЊЕ НА МАКЕДОНИЈА, ДЕНЕС НЕМАМЕ ДУРИ НИ ПОЕДИНЦИ ХЕРОИ.
ДЕНЕШНИТЕ ГЕНЕРАЦИИ СМЕ 100 % НА НАЈЦРНАТА ДУПКА ВО МАКЕДОНСКАТА ТРИМИЛЕНИУМСКА ИСТОРИЈА.
Уште пред осум децении Ерих Фром ја прогнозира власта на анонимните авторитети кои ќе раководат од позадина со извадените на површина од нив јавни фалшиви авторитети. Денес во Европа нема ниту еден нормален државник. Сите се или природни аутсајдери, или криминалци, педери, платеници на англосаксонскиот фашизам. ЕВРОПА СЕ УПРАВУВА ОД ВРВНИ ИДИОТИ, СЕЛЕКТИРАНИ И ОДГЛЕДАНИ ВО ПОСЕБНИ ЦИОНИСТИЧКИ ФАРМИ. НО ЕКСПЕРИМЕНТОТ ПО УНИШТУВАЊЕ ДРЖАВИ И НАРОДИ ПРИОРИТЕТНО СЕ ОДВИВА НА БАЛКАНОТ.
Мене не ме чуди фактот дека денес македонскиот народ е пасивен. Ниту пак фактот дека е поделен. Таков тој бил секогаш: и во време на османлиското владеење (со 2% учесници во Илинденското востание) и во време на антифашистичката борба (се охрабруваме дури во 1943 кога советската армија прави пресврт на Источниот фронт). РАЗЛИКАТА ТОГАШ И СЕГА Е ДЕКА ВО МИНАТОТО СМЕ ИМАЛЕ ХЕРОИ КОИ СО СВОЈОТ ПОДВИГ И ГИБЕЛ ГИ ОХРАБРУВАЛЕ МАЛОДУШНИТЕ. СЕГА НЕМАМЕ ТАКВИ.
И во минатото вистинските македонски лидери не се многу – Горгија Пулевски, дедо Иљо Малешевски, Димитар Попгеоргиев Беровски, Гоце Делчев, Јане Сандански. Некои не биле признаени – Крсте Мисирков, Димитрија Чуповски. Во антифашистичката борба се Кузман Јосифовски-Питу, Михајло Апостолски. ЗБОРУВАМ ЗА ВИСТИНСКИ, А НЕ ЗА ДОДАДЕНИ ПО 1990 г. НАВОДНИ ХЕРОИ ИЛИ ДИРЕКТНИ МАКЕДОНСКИ ОДРОДНИЦИ.
Кратко кажано, нови македонски херои се раѓаат само ако има вистинска почит кон претходните. Притоа, кон вистинските, а не кон партиски додадените. Глобално гледано, еден народ, вклучително македонскиот ја подржува својата свест САМО АКО ТОЧНО ЈА ЗНАЕ СВОЈАТА ИСТОРИЈА.
Во изминатите три децении ниту македонската држава како целина со нејзините институции, ниту македонските политичари, ниту македонските интелектуалци НЕ ПОКАЖАА ВИСТИНСКА МАКЕДОНСКА ИСТОРИЈА СО КОЈА ЌЕ СЕ ГОРДЕЕМЕ. Нам се некој ни пречи да го направиме тоа: ту ропството, ту странските пропаганди, ту окупациите, ту соседите, ту „големите сили“. Како што се вика – на расипаната ракета, Космосот и пречи.
Кој е условот да се родат херои?
Прво, тие мора да бидат задоени со МАКЕДОНСКИ ДУХ.
Второ, да бидат спремни за крвава саможтрва за МАКЕДОНИЈА.
Трето, да го сакаат своето – МАКЕДОНСКОТО, повеќе од туѓото и од се друго: пари, кариера, семејство и т.н.
Четврто, да бидат паметни и СПРЕМНИ НА СÈ за да ги реализираат своите цели.
Пример за првото и второто се погоре наброените личности.
Пример за третото е Питу Гули.
Пример за четвртото, за жал, не наоѓам меѓу македонските херои. Таков во Југославија беше Тито.
Гледаме дека во последните три децении НИТУ ЕДЕН УСЛОВ ОД СПОМНАТИТЕ НЕ БЕШЕ ИСПОЛНЕТ. ЗАТОА И НЕМАМЕ НИТУ ЕДЕН ХЕРОЈ.
Македонскиот народ ПРИФАТИ НЕ НАЦИОНАЛНА, ТУКУ ПАРТИСКА ОПРЕДЕЛБА. НЕЗАВИСНО ШТО УШТЕ ОД ПОЧЕТОКОТ СЕ ГЛЕДАШЕ ДЕКА И СДСМ И ВМРО-ДПМНЕ СЕ ФОРМИРАНИ ОД НАДВОРЕШНИ ЦЕНТРИ ЗА РАЗНЕБИТУВАЊЕ НА МАКЕДОНСКАТА ДРЖАВА. ДЕКА И ЕДНИТЕ И ДРУГИТЕ СЕ СЛУГИ НА ЗАПАДОТ. И до сега (се виде на изборите) голем дел од македонскиот народ ги подржува тие антимакедонски формации со надеж за партиски профит, за вработување, за наводен просперитет во ЕУ. Значи и моментално егзистенцијата (поточно мечтата за егзистенција) се става повисоко од името, идентитетот, историјата.
ТАКВИ ГЕНЕРАЦИИ НЕ РАЃААТ ХЕРОИ, ТУКУ САМО ПОТРЧКОВЦИ ИЛИ ЕМИГРАНТИ.
Не случајно 99 % од наводната или реална македонска интелигенција прифати партиско учество со цел збогатување, власт, почести. ОД ТАМУ И ВО ИДНИНА НЕМА ДА СЕ ПОЈАВИ НИТУ ЕДЕН МАКЕДОНСКИ ХЕРОЈ.
ПРИЧИНАТА ШТО НЕМАМЕ НИТУ ЕДЕН МАКЕДОНСКИ ХЕРОЈ Е ТОА ШТО НИКОЈ НЕ ПОКАЖА КАРАКТЕР. КАРАКТЕР КОЈ НЕ СЕ ТОПИ НИТУ ПРЕД УЦЕНИ ПО ЖИВОТ, НИТУ ПРЕД ПОДКУПУВАЊЕ И ПРИВИЛЕГИИ. ЈАС ПОЗНАВАМ МНОГУ МАКЕДОНСКИ ИНТЕЛЕКТУАЛЦИ. ЗНАМ ДЕКА МАЛКУМИНА ОД НИВ ЌЕ ОДБИЈАТ ПОТКУП ДО 500 000 ЕВРА ЗА ДА РАБОТАТ ПРОТИВ МАКЕДОНСКА МАКЕДОНИЈА. АМА ЗА ПОГОЛЕМА СУМА ВООПШТО НЕ СУМ СИГУРЕН. А мора да знаеме дека само за рушење на македонската држава беа фрлени најмалку 250 милиони евра (Сорос, САД, Брисел, Бугарија, Грција, Косово, Албанија). Надвор од тоа, на македонските политичари им беше овозможено да украдат 50 милијарди евра, плус парите од ембаргото врз Југославија, плус сегашното ембарго на Косово во однос на Србија. ЕТЕ ЗАТОА СИТЕ ДО ЕДЕН СЕ ПРОДАДОА.
Нашите потенциални херои како Тарчуловски, Дурловски, Јане Ченто, Горанчо Ангелов прифатија партиска определба иако беше очигледно дека ВМРО-ДПМНЕ одработува за странски, антимакедонски интереси. Со тоа, од една страна беа наместени да страдаат, од друга страна – се зацртаа како реални херои.
ВИСТИНСКИТЕ МАКЕДОНСКИ ХЕРОИ ОДАТ ПРЕД ВРЕМЕТО, КАКО ГОЦЕ И ЈАНЕ. ДОДЕКА ПАРТИСКИТЕ ФУНКЦИОНЕРИ СЕ СО ПАРТИСКИ ЛИМИТ.
ВО ИДНИНА МАКЕДОНСКИ ХЕРОИ МОЖЕ ДА СЕ ПОЈАВАТ САМО МЕЃУ „ОБИЧНИТЕ“ СИРОМАШНИ, НЕВРАБОТЕНИ, ПОНИЖЕНИ МАКЕДОНЦИ. ТИЕ ЌЕ ЗНААТ КАКО СЕ ВОДИ БОРБА И ЗА ЕГЗИСТЕНЦИЈА И ЗА СЛОБОДА.
Стефан Влахов-Мицов