Тони Науновски
Неодамнешниот спонтан израз на граѓански револт во Ѓорче Петров е најновиот пример за фактот дека македонскиот народ во оваа држава е дискриминиран и с` повеќе репресиран дури и од институциите на системот. Легитимните барања на жителите од населбата Ѓорче Петров поттикнат од убиството на матурантот Ангел ја демаскира свирепата реалност во која денес живеат Македонците во државата Р. Македонија. Самиот список со барања од граѓаните, односно граѓанската иницијатива, е трагичен и ја покажува бедата на Македонците, нашиот подреден статус во оваа држава, фактот дека сме маргинализирани и репресирани од страна на државните институции. Списокот на барања е самиот по себе историски доказ дека македонскиот народ денес (наспроти илузијата дека живее во слобода и демократија) повторно мора да се избори за своите права, за својот колективен рамноправен статус во законите и „рамковниот“ Устав! До што дојдовме, односно н` донесоа „политичките елити“, нашите сограѓани Македонци (и тоа од Скопје) да бараат: да се урнат или да се затворат пешачките мостови кај очната болница и стадионот „Југококта“, подобрување на односот кон граѓаните од страна на вработените во полициската станица во Ѓорче Петров, отворање полициска станица во Сарај (која, според жителите, била затворена со доаѓањето на ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ на власт и сите вработени биле прераспределени во станицата Ѓорче Петров), менување на законот за право на одбрана на приватна сопственост и неселективно постапување кон кривичните дела што ги прават Македонците и Албанците (sic!). Сите овие оправдани барања, се разбира, институциите на системот мора веднаш да ги исполнат, за колку-толку да се намали интензитетот на апартхејдот – затоа што вакви барања имаше во ЈАР, во времето кога Нелсон Мендела беше затворен! Ете во која историска етапа од правно-цивилизацискиот светски развој ние Македонците всушност се наоѓаме денес, среде Европа! Инаку, јасно е дека за постигнување целосна рамноправност на македонскиот народ со „деловите од народи“ во РМ е потребен нов Устав, без дискриминирачката „охридска јамка (рамка)“.
Генерално, по 2001 година репресивниот апарат во оваа држава функционира и се применува речиси исклучиво кон припадниците на македонскиот народ – од (присилни) наплати на сметки, разни извршители, банкарски хипотеки, плаќање струја, вода, итн. Сите институции работат според законските овластувања главно таму каде што живеат припадниците на македонскиот народ. Истовремено, на тој начин, преку функционирање на правно-репресивниот апарат, буџетот се полни од нас, за потоа од наши пари, од нашите даноци, да бидеме репресирани. За оваа двојна дискриминација на македонскиот народ има многу конкретни примери.
Премногу очигледно е дека МВР употребува сила само врз Македонците – за споредба, сетете се кога пред Владата насилно протестираше дивјачка толпа која извикуваше фашистички пароли против македонскиот народ и држава, со извици од репертоарот на Ал каеда, кршеше автомобили и тепаше граѓани – тогаш „специјалците“ од МВР речиси ги молеа да се разотидат, и ниту еден од нив не беше удрен или приведен. И што е уште потрагично, тие протестираа зошто воопшто беа приведени убијците на децата – Македонци кај Смилковското Езеро!А осудените убијци на македонски деца до ден-денес с` уште не ги екстрадираат од Kосово, територија која во уште еден несреќен миг на македонската политика, ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ го признаа за држава. Сетете се на палењето на црквата во струшкиот регион и демонстрациите во Струга на муџахедини (според некои информации дошле специјално за тоа од Kосово, Санџак и Босна) кои пред очите на „етнички мешаната“ полиција го симна Македонското знаме од јарболот пред општината и го постави зеленото злокобно знаме на Ал каеда. Палењето на црква во Тетово, ден потоа, како и вандалските демонстрации во Гостивар кога беа искршени сите продавници и фирми на Македонците (при што полицијата повторно не реагираше, како и во многу други случаи кога се во прашање правата и заштитата на Македонците) го покажува и идниот тек на настаните кои секој ден с` повеќе отворено ќе покажуваат дека Македонија с` помалку е унитарна, правна држава. Дека с` помалку е – држава.
Случувањата во Скопје, Тетово, Kичево, Гостивар, Струга итн. по преземањето на локалната власт од некои политички партии на албанското малцинство во РМ, реално ги покажуваат системските дискриминации врз македонскиот народ. Антимакедонската територијална поделба на единиците на локалната самоуправа, односно лошите решенија на тој закон од 2004 год. доведоа до редица негативни трендови во овие општини (и многу други). Таму има класична дискриминација на македонскиот народ, почнувајќи од официјални страници на општините само на малцински јазик, незаконско истакнување знамиња, незаконски отпуштања вработени Македонци, непочитување на принципот на гласање во општинските совети според принципот на Бадентер, и др.
Исто така, колку за споредба и практичен доказ на фактот дека ние Македонците сме граѓани, односно „етничка заедница“ од втор ред, е класичната нужна самоодбрана, односно одбрана при обид за убиство на неговата малолетна ќерка, во случајот со полицаецот Јаким Трифуновски во Гостивар. Меѓу другото, пресудата доживотен затвор за полицаецот кој ја бранел ќерка си при обид за убиство отсликува и еден проблем кој ние, дискриминираните припадници на македонскиот народ с` поинтензивно го доживуваме во секојдневниот живот. Имено, станува збор за тоа дека с` почесто се соочуваме со репресивни одлуки од државни институции, односно припадници на некои малцинства што раководат институции или делови од институции (имаат јавни овластувања). Едноставно, критериумите, односот не е ист кон Македонците и оние другите – од судски одлуки до малтретирања по шалтери и на многу други места и начини. Најголема грешка на адвокатите на Јаким беше што не побараа предметот -обвинувањето да се процесуира во друг Основен суд, на пример во Штип, односно да бараат изземање на судот во Гостивар, поради многубројни причини и аргументи. Неодамна и Апелацискиот суд – повторно од Гостивар! – го одби барањето за повторување на судењето. Се надевам дека барем Врховниот суд ќе дозволи ново судење и дека Јаким ќе биде ослободен. Можеби националниот идентитет на судиите што го суделе ќе го даде одговорот зошто тој е неправедно осуден.
http://dnevnik.mk/default.asp?ItemID=E23B9D626D0CC34384B5DFB22AB933F9