Писмо од ПРИЛЕП

На 30.10.2017 бев сведок на сообраќајка во која кола која возеше со прилично голема брзина удри жена која со нејзината пријателка си разговараше на тротоар на уличка во близина на Поликлиниката „Алтеа“ во Прилеп. Одкако удри во жената, шоферот не застана. Со чкрипење со гумите замина кога неколку комшии и поминувачи почнаа да викаат: Застанете го! Заради тоа што излезе на улица на која имаше многу раздвижени возила шоферот мораше да застане и излезе. Шоферот всушност беше шефот на кабинет (барем како што се зборува низ прилепската чаршија) на новиот градоначалник на Прилеп, Илија Јованоски, Моника Талеска. Инаку, Моника Талеска е познат новинар, а во последно време и борец за човекови права. Учесник во шарената револуција. Новинар во Цивил и порталот Сакам да кажам. Ама најново, вдомена како и сите шарени во локалната самоуправа Прилеп. Но, тоа не е ни битно.
Од кога ја видов оваа сообраќајка редовно секој ден го проверувам билтенот на МВР. Ни трага, ни глас од оваа случка. А во сите овие денови жената која е удрена со колата лежела во Прилепската болница. Од тоа што се слуша од вработените во болницата, повредената жена е редовно посетувана од Моника Талеска, од градоначалникот Илија Јованоски и од неколку вработени во болницата во која до вчера беше директор токму Јованоски. Она што посебно иритира е што се кажува дека овие посетители вршат притисок на повредената да не презема никакви мерки против Талеска. На повредената наводно и се изгубени снимките и неколку дена не може никој да ги најде и не и даваат никакви документи.
П.С. Не само што возеше со голема брзина, ами и колата не и била регистрирана.
П.С. До кога луѓето кои се блиски до функционерите ќе се однесуваат насилнички и до кога за нив нема да важат закони како и за останатите граѓани на оваа држава? А уште повеќе иритира што ваквите луѓе немаат ништо човечно во себе. Доказ за тоа беше фотографијата која ја видов по порталите на која се гледаат виновниците пресреќни, во славење.