-
МАКЕДОНИЈА ОСТАНУВА БЕЗ ИМЕИ СЕ ОБЕЗЛИЧУВА СО НОВА РЕФЕРЕНЦАИмето на нашата држава е – Македонија. Го доби однародот а не од регионот. Во сега далечната 1944 годинабеше одржано заседанието на АСНОМ и беше прогласенасовремената држава на македонскиот народ, заедничка сосите други кои живеат со него. Тоа беше практичновоскреснување на Македонците кои главните меѓународнифактори, по геноцидот кој беше извршен врз нив побалканските војни и Букурешкиот мировен договор од 1913година, ги сметаа веќе за избришани како народ. Мислеа дека“Македонското прашање“, кое им беше на маса некаде одсредината на 19 век, е дефинитивно затворено. Современатамакедонска држава, меѓутоа, не ги спречи Грција и Бугаријада продолжат со своите историски синдроми на негирање намакедонскиот народ, јазик, култура, историја… Додека Атинасака монопол на македонскиот бренд и затоа прави се’ за дане прекрсти, Софија и понатака Македонците ги смета за“неосвестени Бугари“. За несреќа, не им пречиме само нив.Веќе преку 73 години нашата држава се вика –Македонија. Тоа е ткн. “кратко“ или право име кое и најчесто инајмногу се користи. Името, пак, заедно со политичкатаопределба (Република Македонија) е ткн. “долго“ име, коемногу ретко јавно се користи. Обично, тоа се употребува вомеѓународните договори, на официјалните меморандуми и,преку нив, во службените писмени обраќања и слично. Од1944 година, до денес, покрај постојаната политичкаопределба “република“, државата се нарекуваше и“федеративна“, “народна“ и “социјалистичка“. Сите тие немаатникаква врска со името кое беше и останува – Македонија.Секаде каде што се државите регистрирани за билокаква потреба, во сите листи (членки на организации…), насите настани (конференции, сите видови спортскинатпреварувања, средби, фестивали…) земјите се спомнуваат,наведуваат и редат само според нивните имиња, без никаквиполитички определби и – по азбучен ред. Така е и кога имасамити, и кога има средби на пионерски организации, и кога…Ако се погледне листата на членки на ООН, на пример,ќе читате – Авганистан, Албанија, Алжир… Белгија…Камбоџа… Данска… Етиопија… Грција… Италија… Јапонија…Членки на ЕУ се – Австрија, Бугарија, Хрватска, Естонија,Германија, Малта, Полска, Романија, Шведска… Членки наНАТО се – Канада, Унгарија, Исланд, Луксембург, Норвешка,Турска… На следното светско првенство во фудбал, во Русијаова лето, се квалификуваа – Египет, Мароко, СаудискаАрабија, Англија, Србија, Коста Рика, Бразил, Перу… Во ОБСЕ,членки се – Ерменија, Белорусија, Финска, Франција,Монголија, Украина… Никаде не пишува дали е некоја од ниврепублика, кралство или нешто трето. Тоа е апсолутнонерелевантно. Земјите се разликуваат по своите имиња.Според петте предлози на Нимиц, кои се сега на масакако потесен избор, нашата земја нема да има никаква врскасо досегашното име – Македонија. За нашата земја воопштоне е предвидено ткн. “кратко“ име, што е целоснонеприфатливо бидејќи ќе се разликуваме од сите други земји.Ќе бидеме жигосани. Сегашното име, МАКЕДОНИЈА, кое ни еуставно ама и историско, што е најважно, целосно еизбришано и такво нешто не постои во предлозите. Грчкитебезобразни манипулации дали ќе ни “дозволат“ или не вонекаква нова референца да стои и зборот “Македонија“ сеневиден апсурд. Нивната “широкоградост“ дека зборот“Македонија“, сепак, може да фигурира во новата референцасо која сакаат да не осакатат е тешка и невидена измама. Восите предлози на Нимиц, зборот “Македонија“ во новатареференца, со која сакаат да не обезличат, нема никаквозначење, освен како додатна географска одредница. Нашето,пак, преговарање за нова референца, со која останувамебезимени, е тешка фарса.“Република Северна Македонија“, “Република ГорнаМакедонија“, “Република Вардарска Македонија“, “РепубликаНова Македонија“ и “Република Македонија (Скопје)“ не се ине можат да бидат никакви наши нови имиња туку само новиреференци. Тие се замислени да се користат целосно (ситетри збора заедно), што ќе биде невидена бесмислица. Бидејќисите три збора ќе одат само заедно и никој од нив нема даможе да се користи одвоено, тоа значи дека оваа наша земјанема да има ниту име, ниту политичка определба и се’ ќе сесведе на нова референца како да не регистрираат и како да нисе обраќаат. Нешто по бесмислено и понавредливо – не можеда се замисли. Зборот “Македонија“ ќе биде само дел одновата референца и нема повеќе да биде наше име. Одвоенонема да смееме да го користиме. Тоа значи дека НАШАТАДРЖАВА НЕМА ДА ИМА ИМЕ. ЌЕ ОСТАНЕМЕ БЕЗИМЕНИбидејќи спомнатите референци се – бесмислени. Нашетоуставно и историско име – Македонија ќе биде фрлено наѓубриштето од историјата заедно со нашиот народ. Нашетоуниверзално право на само идентификација ќе ни се одземе итоа со наша согласност. Самите ќе се откажеме. И, сега,замислете, во погоре спомнатите друштва/листи на, демек,рамноправни држави, додека сите ќе бидат со нивните (кратки)имиња, ние би биле со бесмислена референца, добиенаспоред нашиот или грчки избор од предложените пет. А, ситетие се полоши од таа што ни ја наметнаа во ООН.Во дадената ситуација, кога сме дотерани до ѕид,единствено решение е нашето име да остане Македонија покое би можела да следи додавка – (Скопје), напишана со двадо три пати помали букви од името: МАКЕДОНИЈА (Скопје),на пример. Тоа би било само за надворешна употреба иакоистата формулација, заради пасошите и други документи занадворешна употреба, би можела соодветно да се регистрираи во Уставот. Со текот на времето, додавката ќе станебеспредметна за сите, вклучувајќи ги и Грците. Само со такворешение не се доведуваат во прашање идентитетот нанародот, јазикот, културата… ПОЛИТИЧКАТА ДОДАВКА“РЕПУБЛИКА“ ВО НИКОЈ СЛУЧАЈ НЕ СМЕЕ ДА СЕСПОМНУВА ВО РЕШЕНИЕТО. Додавката (Скопје), иаковоопшто не е потребно, ќе биде додатна дистинкција во односна грчкиот дел од регионот Македонија и нема да навлегува вофундаменталните интереси на нашата земја, какви што сеидентитетот, јазикот… Сите други опции се бесмислени,навредливи, понижувачки, беспредметни и – непристојни. Сосите нив, замислени како нови референци, ем се оставадржавата безимена, ем се разнебитува македонскиот народ.Тој што ќе потпише договор со кој земјата ќе остане безимена,порано или подоцна, ќе мора да ја плати цената наисториската грешка која е рамна на тешко предавството.Факт е дека и до сега нашата земја беше – безимена,регистрирана со референца како “поранешна југословенскаРепублика Македонија“. Таа не беше привремено име иакотака ја нарекуваат и некои “наши“ врвни политичари коимораат да ги знаат работите. Малите букви “п“ и “ј“ од“поранешна“ и “југословенска“ го потврдуваат тоа. Мали буквине се дел од име. Таа беше начин, код, како да нерегистрираат и распознаваат откако нелегално и силеџиски ниго суспендираа името. На многу настани, на спортскинатпревари, на Евровизија… ние не бевме рамноправнибидејќи се користеше референцата од ООН. Меѓутоа, честоне претставуваа како fYR MACEDONIA, при што главно беше –нашето име. Ова што сега ни се спрема е далеку полошо ипопонижувачко: нашата безименост ќе се манифестира прекунова референца, прифатена од нас. Срамот ќе биде огромен.Сега, со новите предлози на Нимиц, ние секаде, восекоја прилика, би се разликувале од сите други држави. Бибиле посебен случај, нешто инвалидизирано ама и за потсмев.Тоа би потврдило дека сме држава од привремен карактер.“Идеите“ на Атина, пак, за не преведување на името незаслужуваат внимание. Такво нешто се одбива со индигнација.На Грците може само да им се реплицира – а зошто името дане биде напишано само со кинески карактери? Фактот, пак,што максимално внимаваме како ќе им ставиме до знаење наГрците дека од нас прават недоветни потврдува декаприфаќаме да играме максимално инфериорна улога. Како даносиме некаква непростлива вина или како да сме поразени вовојна во која сме биле агресори. Таквото наше однесувањенеизбежно води во пораз бидејќи ги стимулира амбициите надругата страна да постигне нелегални, нелегитимни иневозможни цели.Нашата неорганизираност околу името трае 25 години.Бројни наши делегати на разни конференции и сличнинастани, прифаќаа да носат беџови на кои пишуваше “FYROM“и седеа на маси зад натписи или со оваа бесмислена инавредлива кратенка или зад целата референца која ниеникогаш не ја прифативме и не не’ обврзуваше. Тоа сенепростливи грешки на нашата политика, дипломатија ипротокол бидејќи тоа им се случуваше и на првите луѓе надржавата. Место во секоја прилика да реагираме дека нашетоиме е Македонија, ние дозволуваме и дома да не навредуваатсо “вашата земја“…Додека нашите врвни политичари, и не само тие, не беасвесни за овие нивни природни, логични и нормални обврски,ангелот Тоше, кога на некој концерт во БиХ го најавиле дека еод “поранешната…“ им рекол дека прво треба да се извинат загрешката, потоа да го најават дека е од Македонија и декадури потоа тој може да излезе и да пее. Така и било. Не мутребало ни протокол, ни инструкции…НиковскиМарт, 2018
Previous Post: ВМРО ПИШМАНАЏИЈСКА
Next Post: СКРИПАЛ