Види мајката, како се едногласни и источните и западните соседи кога се во прашање нивните интереси, и тоа оние националистичките, уште полошо национал-фашистичките.
Нелегален министер, во нелегална влада, изгласан од нелгално собраните, извесен Министер смрт Таравари се здроби од жалење што на слетот по повод Супер купот во Скопје на Филип Втори Арената, немало ништо албанско!?!?! Демек, сме биле мулитиетничка држава!!! Немој бе?!
Тој Министер Смрт, заедно со другите албански плачковци во врска со Македонските ора, не се сети дека сме мултиетничка држава кога неговите сонародници и соверници насила ја прекстија Арената во Адем Јашари. За мултиетничност не се сети ниту во конфликтот 2001-ва, ниту во врска со исчезнатите, ниту кога се тепани Македонски дечиња во 65-ка… Не се сет на мултиетничкиот меѓупартиски договор дека Влада прават двете партии од двата блока со најмногу освоени гласови. Не се сеќава на мултиетничноста во серија кога албанските градоначалници во “своите“ градови и кабинето веат само албански знамиња, иако законот ги обврзува прво да биде Македонското знаме. (Зошто тоа полицијата, владите и судството го дозволуваат, е друга прикаска).
Толку од западот.
И овие од истокот истo така само бараат, бараат, бараат… Се закануваат, закануваат, закануваат…..
Иако Бугарите немаа никаков доказ дека постои на Македонската страна на Кајмакчалан било легално поставен, со соодевтена урбанистичка согласност и дозвола објект – тие си ја туркаат аѓендата, дека споменик на нивните мртви бил срушен.
Исто како и при нивната фашистичка окупација 1041-1944, кога колеа, бесеа, силува, џиткаа од зграда, обезглавуваа Македонци без никаков доказ, ами само заради Макеонизмот – еве и сега силеџиите и фашистите повторно силеџиски и фашистички. “Им бил срушен паметник“ велат!!! А дали го имало, како, кога и од кого е поставен, со чија дозвола и дали го има уведено во единствената меродавна Македонскат институција за тоа – Катастарот, тоа им се неважни работи.
Но, од друга страна, кога Македонија и Македонците бараат нешто што е историски поткрепено, научно докажано и човечки неопхпдно – тогаш и бугарите и албанците се претвараат во зверови што сакаат ништо Македонско да има.
Им бараш на бугарите да дозволат на Македонците во Пиринска Македонија да си формираат партија и политички да се ангажираат – забрануваат, апсат, се закануваат, праќаат полиција да врши репресија…
Исто е и во Албанија кога се во прашање Македонците од Мала Преспа и други места каде нашинци живеат. Со Косово и нашите Горанци е иста ситуација.
Заклучок е дека они треба само да бараат, бараат, бараат… Ние само треба да даваме, даваме, даваме…
Ние, никако не смее да бараме…