БУГАРИЈА СИКТЕР

ЈОХАНЕС ХАН – БУГАРИЈА БЕЗ БУГАРИ

Почитувани дами и господа, колеги,

Знам дека она што ќе го изложам пред вас, ќе влијае особено болно бугарските ни колеги, но ние нема како да си ги затвориме очите пред реалноста, таква каква што е, ако сакаме Европската унија да преживее и да се радува на едно сигурно и стабилно иднина. Долго барав точното наслов на овој документ и конечно се запрев на “Бугарија по Бугарите”, како предупредување дека ако не го земеме потребните мерки, не по долго можеме да се судриме со сличен извештај, но веќе под наслов “Европа по Европејците” . За што станува збор?

Сите вие знаете дека неодамна примивме Република Бугарија за член на Европската унија, но малкумина се свесни дека нејзиното население се топи со огромна брзина. Во времиња кога напорно се зборува за пренатрупаност на светот како целина, за недостигот од ресурси потребни за задоволување на потребите на човештвото, Бугарија претставува едно, благо речено, чудно исклучок. За жал ова исклучок се наоѓа во границите на Европската унија и ние треба многу внимателно да истражиме демографските процеси се случуваат во оваа држава, и да си направиме потребните заклучоци. Ќе ви го кажам директно – до четириесет години Бугарија ќе исчезне, Бугарите ќе исчезнат како народ, и овој процес е неповратен. Ние не можеме да го запреме, но можеме да учат од него.

Уникатното е дека исчезнувањето на Бугарите се должи не на војна, катастрофи, епидемија или геноцид, а на целосно економски, политички и социјални особености во нивната народопсихология. Бугарите, по она што го гледаме, се карактеризираат како исклучителни егоисти и индивидуалисти, така да се каже осамени баратели на лична среќа. Тоа е силно изразено во нивните политичари и бизнисмени. Тие се крајни демагозите и популисти, со цел да дојдат на власт, за да можат да се оддадат на корупција и да продадат богатството на државата против некој процент. Во стремежот кон збогатат брзо тие надвишиха постојано дозволените брзина, стегајќи безмилосно силите, животот и здравјето на своите сограѓани. Како резултат добија едно болно, сé постаро население, а младата дел од Бугарите претежно поврзуваат среќата со можноста да емигрираат и да се оформиле во друга држава. Како резултат на тоа, населението на Бугарија во последните 23 години е намален за 1 600 000 луѓе и не се гледа начин овој процес да биде запрен.

Речиси сите може и познавања Бугари бараат начин да емигрираат, а и не само тие, луѓето од малцинствата, исто така. Бугарија за последните години е загубила речиси 260 000 жени во репродуктивен период. Во земјата живеат претежно пензионери кои немаат ниту силите, ниту можноста да се спротивстават решително на погубното политика на своите владетели. Излезе дека Бугарите не можат да емитуваат од круговите си луѓе кои навистина да Миле за државата и иднината на нејзините граѓани. Процесите во Бугарија не би можеле да бидат свртени дури и насилен, револуционерен пат, едноставно затоа недостасува потребното количество млади, внимателен луѓе. Тие преферираат емиграцијата. Бугарите исчезнуваат поради загубата на верба во сопствените можности и релевантност, тие губат желба за живот, не гледаат смисла, обземени се од стрес, страв и апатија. Но мојата цел не беше да се открие причините кои доведоа до тоа депопулација, а да погледнеме како овој уникатен случај влијае на Европската унија.

И така, да повторам: во лицето на Бугарија имаме територија во рамките на Европската унија, која драстично се обезлюдява. Територија која е стратешка не само од геополитичка гледна точка, но и од клима. Бидејќи истражувањата покажуваат дека и покрај глобалните климатски промени, кои се очекуваат, територијата на Бугарија ќе претставува едно пријатно место за живеење, слабо погодено од промените во споредба со останатите делови на Унијата. Тука сакам да предупредам дека едно такво депопулација нема да остане незабележано од другите глобални сили и таа територија тешко ќе остане за подолго ненаселена, особено со оглед на главата напред пораст на населението на Земјата. Во Поминаа месец, во. “Милијет” објави скандалозна карта на “Нова Турција”, каде голем дел од територијата на Бугарија, која веќе е територија од Европската унија, е означена како турска. Убеден сум дека такво дејство немаше да биде можно ако немаше демографска криза во Бугарија. Се повеќе Руси купуваат имоти на територијата на Бугарија, што е исто така проблематично знак за нас. И не на последно место, нашите партнери од САД пред време отворено најавија дека Ромите се иднината на Бугарија и напорно работат со овој етнос кој е со претежно младински состав, како не е тајна дека на тој начин си осигураат дека идното население на оваа територија ќе биде поставено проамерикански и ќе ги брани нивните интереси на Балканот.

Општо земено, речиси и да нема држава, како од глобалните играчи, така и од соседните на Бугарија земји, која да не си точи забите и да не си прави сметки како да приобщи таа територија кон себе било преку создавање и поддршка на сопствено малцинство во оваа територија, било преку приопштувањето на ромскиот етнос кон своите интереси. И тука доаѓа најважното прашање – како во овој судир на интереси можеме да дејствуваме во заштита на нашите сопствени. Јасно е дека на Бугарите не можеме да сметаме, тие исчезнуваат од гејминг маса. Еден дел се дисперзија, други Измир. Нема смисла ниту да ги помагаме ниту да им доделуваат пари од фондовите на ЕУ, бидејќи тие одат во џебовите на владејачките и нивните блиски, и ефектот врз севкупната состојба на државата е дури негативен, бидејќи разочарани од неправдата и беззаконието, се повеќе Бугари решаваат да емигрираат.

Ако сепак Бугарите не наоѓаат сили и волја да се борат за својата држава, ако се подготвени да ја напуштат и да ја напуштат без жал, дури и без најмал обид за отпор, ние не треба да дозволиме да изгубиме нејзината територија. Затоа предлагам следново : да создадеме програма за населување на територијата на Бугарија со европски граѓани од остатокот на Унијата. И сега имаме европски граѓани кои купуваат имот во Бугарија, но се соочуваат со беззаконието, царот во земјата, и брзо-брзо се откажуваат од тоа свое потфат. Сметам дека ние треба да ги поддржиме во нивните напори и дури да промовираме Бугарија како соодветно место за населување и бегство од напорниот живот во Западна Европа, како субвенционира секој кој одлучи да побара таму својот нов дом. Сметам дека на секоја земја може да биде доделена квота за број на лица кои сакаат да се населат на територијата на Бугарија, како овие луѓе бидат помогнати од нас да се вклучат во локалната власт, за да можат да ја променат ситуацијата кон подобра за ЕУ .

Територијата на Бугарија има голем потенцијал за развој, како во сферата на земјоделството, така и во областа на туризмот, но за да се случи тоа, управувањето на земјата треба да биде одземено од рацете на олигархиски бугарска врхушка што нема да биде тешко, ако успееме да преселиме таму десет милиони Европејци, кои да создадат своја партија, која преку избори да ја преземе власта по мирен и демократски начин. Бугарите кои сакаат, ќе можат да се вратат во својата територија, тие нема да ни пречат. Убеден сум дека Бугарите немаат потреба од држава, тие си имаат историја со која ќе се гордеат. Така јас гледам Бугарија по бугарите, ако имаме желба да задржиме територијата им во рамките на Унијата.