.
Ми се гади од луѓе, колумнисти-мислители демек, кои пост фестум признаваат дека згрешиле што дозволиле промена на име-идентитет, кои биле во позиција тие и/или нивниот партиски вожд да блокира установи, улици, држава, да поведе општонароден бунт, но тоа не го направиле, па згора не’ повикуват сите да се солидаризираме со нивното признание-сите ние да ја носиме таа вина сплотени за некои идни избори, а истовремено токму криминалната етноцидна северџганија ја прифаќаат како реалност со која морало да се живее, па да се остави на идните генерации, на нашите деца, да ја оправат работата.
Многу храбро и достоинствено наследство оставате, нема што.
И во предавството Заев е похрабар од Вас.
А било која реалност, особено криминогена, многу лесно се решава, правно на суд за милисекунд. Со просто мнозинство во Собрание, кое се’ таљат-црпковистичко има да проглaси за неважечко, а со обвинителите и судиите поттикнати и од таа позиција на моќ, уште полесно.
Секој ја создава својата реалност, ако не сака да живее туѓи.
Од позиција на моќ, власт, ако треба и со балканските методи на Хан, тоа се овозможува, ако се сака а не да се кука патетично по 80 плус бадентер како услов кој однпаред се зане дека нема да се исполни, за подоцна пак да се кука, патетично.